ارزیابی پایداری مالی دولت در ایران

در این پژوهش به بررسی پایداری فرایند مالی در ایران می پردازیم. تحقق قید بودجه بین زمانی دولتی، شرط اساسی پایداری فرایند مالی است. در این پژوهش با استفاده از آزمون های هم جمعی، به بررسی شرط پایداری برای دوره 1343-1386 می پردازیم. الگویی که استفاده می کنیم بر مبنای مدل بوهن (1998) و مدل هموارسازی مالیاتی بارو (1986) قرار دارد. این الگو با توجه به اینکه در ایران بخش عظیمی از درآمدهای دولت را درآمدهای نفتی تشکیل می دهد، برای یک کشور تولیدکننده نفت مورد تعدیل قرار گرفته است. یافته ها نشان می دهد که فرایند مالی در ایران پایدار نیست. بدین روی، به بررسی مقایسه ای پایداری فرایند مالی در دو دوره پیش و پس از انقلاب نیز پرداخته ایم. ضرایب به دست آمده از برآورد مدل، در دو دوره پیش و پس از انقلاب نشان دهنده تشدید ناپایداری مالی در دوره پس از انقلاب است.